Beton jest podstawowym produktem, wykorzystywanym podczas każdej budowy. Ze względu na spory rozwój branży budowlanej, na rynku pojawiają się coraz to nowsze i bardziej innowacyjne dodatki i domieszki do betonu, dzięki czemu beton zmienia swoje właściwości. Domieszki do betonu stanowią mały odsetek w całej mieszance, ale oddziałując z jej składnikami zapewniają odpowiedni efekt. Beton z domieszkami charakteryzuje się lepszymi cechami, polepszającymi możliwości projektowe i konstrukcyjne.

Czym różnią się domieszki do betonu i dodatki do betonu?

Zgodnie z definicją domieszki do betonu są substancjami, których ilość w całej mieszance nie może przekroczyć 5 procent całej masy cementu. Jej zadaniem jest zmodyfikowanie właściwości mieszanki zgodnie z potrzebami. Dodatki natomiast stanowią ponad 5 procent całej masy betonu, i są to składniki inne niż podstawowe elementy mieszkanki cementu.

Jakie są rodzaje domieszek do betonu najczęściej stosowane w budownictwie?

Do najczęściej stosowanych domieszek do betonu zalicza się:

• Domieszki zmniejszające ilość wody w betonie – Do tej grupy zalicza się przede wszystkim plastyfikatory, redukujące ilość wody w mieszance o około 2 do 5 procent. Dzięki temu mieszanka zyskuje na plastyczności, i zwiększa swoją odporność na ściskanie. Funkcję tego rodzaju domieszek pełnią zazwyczaj fosforany lub ich wielopierścieniowe pochodne.  Dodawane zazwyczaj do betonu posadzkowego, towarowego i drogowego.

• Domieszki znacząco redukujące ilość wody w betonie – Tutaj można zaliczyć superplastyfikatory, dzięki którym ilość wody w mieszance zmniejsza się nawet o 40 procent. Najlepsze działanie wykazują polimery, upłynniające beton, zmniejszając jego porowatość, przy jednoczesnym zwiększeniu jego trwałości i wytrzymałości. Wykorzystywane przede wszystkim podczas produkcji betonu samozagęszczalnego, natryskowego i fabrykatów.

• Domieszki do betonu opóźniające wiązanie – Ich zastosowanie powoduje powstanie na powierzchni ziaren cementu otoczki hamującej dostęp wody i blokującej krystalizację. Do tego celu wykorzystuje się cukry, fosforany i tlenki metali. Stosowane do betonu przeznaczonego do długiego transportu, aby zapobiec jego przedwczesnemu związaniu. Dzięki tym domieszkom, wiązanie się betonu zostaje opóźnione o od 3 do 24 godzin.